Oleh: Hermas
Sejumput aksara terkatung di bibir angan
Merebah letih di sela irama nyanyian perdu liar
Menghembus rupa dalam
ketiadaan gerai laku jiwa
Meremang samar direngkuh arsiran kelabu lukisan asmaradana
Mewarnai alur kemilau langkah
Dihaluan redup temaram rasa
Pada akhirnya, cinta melantakkan semua sendi-sendi senyum
Dalam isak tersendat.
Ke mana arah mesti terjejaki ?
Sedang nyanyian angin sangsai
Tiada membisikkan makna
Hanya suara erangan lirih
burung-burung laut yang terdengar
Meremang pilu di sela gemuruh arakan gelombang pantai
Tiada terbangkit gambuh suci
Pelena sukma
Tiada terangkai kemilau
semerbak
Nyanyian elok kembang-
kembang pawana syurga.
Yang ada hanya mimpi
Yang tersisa hanya kelam rindu
Dan yang tergurat di hati
Hanyalah sebaris sayatan perih luka cinta.
Post a Comment